OPŠTE INFORMACIJE Turska republika nalazi se u jugozapadnoj Aziji, dok je oko 3% teritorije u jugoistočnoj Evropi, odnosno na jugoistočnom delu Balkanskog poluostrva. Današnja Turska je do 1922. godine bila sedište Osmanskog carstva. Glavni grad Turske je Ankara, a najveći grad je Istanbul.
Tursku zapljuskuju vode Crnog mora, Mramornog, Egejskog i Sredozemnog mora, što je čini veoma zanimljivim turističkim odredištem, sa poznatim destinacijama kao što su Sarimsakli, Kušadasi, Bodrum, Izmir, Antalija, Alanja, Kemer…
Turska se na zapadu graniči sa Grčkom i Bugarskom, na istoku sa Gruzijom, Jermenijom, Azerbejdžanom i Iranom, dok su na jugu Irak i Sirija.

JEZIK Zvanični jezik u Turskoj je turski, kojim govori oko 80% stanovništva, dok su u upotrebi još i kurdski jezik (16-17%), arapski (2%), zazački (1-2%), kao i različiti jezici manjina.

Kultura Turske se može opisati kao proizvod velikog napora da ova zemlja postane deo “Zapada” i sa druge strane, želje za očuvanjem tradicionalnih verskih i istorijskih vrednosti.
Istorijski posmatrano, kultura Turske je mešavina sopstvene autohtone kulture sa kulturama naroda koji su se nalazili na putu migracije turskih plemena iz centralne Azije ka Zapadu.
Najviše uticaja imala je, uz azijsko i sibirsko nasleđe, kultura otomanske imperije koja je opet bila pod snažnim vizantijskim, persijskim, arapskim, kurdskim uticajem.
U XX veku, od osnivanja moderne Turske (republike) u vreme Kemala Ataturka, država širom otvara vrata kulturnim uticajima Zapada.
Razni uticaji, razvoj i težnje turske kulture najočitiji su u Istanbulu koji je, kao prestonica najmoćnijih imperija u istoriji Evrope, bio i do danas ostao kulturni centar Turske.
Na čitavoj teritoriji današnje Turske nalaze se ostaci građevina velikih civilizacija – od antičke Grčke i Rima preko Vizantije do Otomanske imperije.
Glavne i najpoznatije kulturno – istorijske atrakcije su Efes, Troja, Pergamon, kuća Presvete Bogorodice, Pamukale, Hierapolis, Trabzon, Didima, Mardin, Kapadokia.

KLIMA I RELJEF Geografski se proteže na dva kontinenta. Anadolija, azijski deo države, zauzima oko 97% površine Turske, dok se evropski deo nalazi u istočnoj Trakiji i zauzima oko 3% površine države.
Sveukupne granice Turske dugačke su 9.850 km, od čega 7.200 km zauzimaju morske granice. Na zapadu Turska izlazi na Egejsko more, na jugu ima izlaz na Sredozemno more, te na severu na Crno more. Na kopnu Turska graniči s osam zemalja sa ukupnom dužinom kopnenih granica od 2.648 km.
Klima:
Jugozapadni deo Turske, u priobalnom pojasu ima umerenu mediteransku klimu sa vrućim i suvim letom i blagom i vlažnom zimom.
Planinski venci koji se protežu duž obale sprečavaju prodor sredozemne klime u unutrašnjost što Anadoliji i centralnim delovima daje kontinentalnu klimu sa jasno izraženim godišnjim dobima.
Istočni deo Turske je pretežno planinski sa vrlo oštrom hladnom planinskom klimom uz dosta snega.

Nedaleko od obale Turske nalazi se i Kipar koji je politički podeljen na međunarodno priznatu Republiku Kipar i Tursku Republiku Severni Kipar, koju priznaje samo Turska.
Sever Turske je jedno od seizmički najaktivnijih područja na svetu s vrlo čestim zemljotresima. Od većih gradova posebno je potresima ugrožen Istanbul.
Turizam u Turskoj je u poslednjih 20 godina doživeo izuzetan rast tako da danas predstavlja jednu od najvažnijih grana ekonomije.

Glavne turističke regije mogu se izdvojiti po geografskoj podeli na Mramornu regiju, Egejsku regiju, Sredozemnu regiju, Crnomorsku regiju i Anadoliju (središnju, istočnu i jugoistočnu).
Najpoznatija i najposećenija mesta su svakako ona u Egejskoj i Sredozemnoj regiji.

VALUTA Turska lira je zvanična valuta Republike Turske. Pored Turske, koristi se i na Severnom Kipru. Turska lira je podeljena na 100 kuruša (kuruş).